Vaak profileer ik mezelf als een Geweldig Fantast, maar eigenlijk zou ik
mezelf beter kunnen profileren als een gefaald romanticus.
Ik
was een dood normale jongen, die eigenlijk niet zo goed wist dat hij met
zijn leven aan moest en niet echt met zijn emoties om wist te gaan. Dit
zie ik vaak wel als de periode in mijn leven waar ik niet zulke warme
herinneringen aan heb. Pesterijtjes op de middelbare school, in de
grijze massa bevinden en geen kant op kunnen met dromen maar ook zeker
geen raad weten met onzekerheden.
Dit is veranderd.
Iets
waar ik de afgelopen 2 jaar achter ben gekomen is dat grootsheid niet
komt van superioriteit over anderen, maar over superioriteit van je
vorige ego.
Ik ben mezelf gaan overwinnen. Ik doe dingen waar ik van
houdt, en dat uit ik vaak ook in mijn schrijfwerk. Wat ik schrijf
wisselt. Soms maak ik iets belachelijks, soms denk ik na over
onderwerpen.
Benieuwd? Ga maar gauw lezen.
